Geçen hafta, hesapta olmayan, çok kısa bir Ankara ziyaretim oldu. Ziyaretimin kısa olmasına rağmen değerli dostum Murat Çoban’ın ısrarlı daveti üzerine, bu yıl onikincisi gerçekleştirilen Ankara Kitap Fuarını da ziyaret ettim. Açılış gününün son saatlerine denk gelen fuar ziyaretimde değerli dostlarımla da görüşme fırsatı buldum. ATO Congresium’da düzenlenen Ankara Kitap Fuarı’na 300’ü aşkın yayınevi ve […]

Avrupa’da yarım yüzyıllık bir göçmenlik ve azınlık tecrübesine sahibiz. Bu süre içinde kendimize ait bir dünya, bir hareket alanı oluşturmaya çalışıyoruz. Artık Avrupa ülkelerinde doğan ve büyüyen nesillerimiz var. Bunlar genelde bir taraftan anne ve babalarının beraberlerinde getirdikleri kültür kodları diğer taraftan da içinde yaşadıkları ülkenin kültür kodlarıyla haşır neşirler. Her iki taraftan da etkilenmekteler.

Geçen hafta Hollanda medyasında Hollanda Türkiye ilişkilerinin düzeldiğine işaret eden yazılar yazılmıştı. Uzmanlarla yapılan söyleşilerde de artık iki ülke arasındaki diplomatik ilişkilerin kaldığı yerden başlayacağı sinyali verilmişti. Ben de bu haberlere sevinmiştim. Ve buradan hareketle Pazar günkü yorumumda Hollanda Türkiye ilişkileri ile ilgili aşağıdaki değerlendirmeyi yapmıştım. “Uzun bir süredir donmuş olan Türkiye-Hollanda arasındaki diplomatik ilişkiler

Yirmibirinci yüzyılın ikinci on yılındayız. Teknoloji insanı öngörülemeyecek bir şekilde etkisi altına aldı. Öyleki günümüz insanının, çocuklar da dahil, cep telefonsuz yaşayamaya tahammüleri yok. İnsanlar, imkan olsa uyku halindeyken bile dünya ile temas kurmak ister hale geldiler. İnsanın kendisiyle başbaşa kalmaya zamanı ve cesareti yok malesef. Çağımızın insanı enformasyon içinde yüzüyor. Bilgi, doğru veya yanlış