Algemeen

İnsan, her ne kadar modernitenin sunmuş olduğu olağanüstü imkanlar içinde olsa da, bazı anılarını, arzu ve isteklerini unutamıyor. Başka bir ifadeyle, bir kısım anılar özellikle yaş ilerledikçe daha da depreşiyor. Belirginleşiyor. İşte çocukluk anılarımız, tecrübelerimiz, alışkanlıklarımız bunlardan bazıları. Gelişmiş veya en modern bir toplumda yaşasak bile, ne kadar çok bilgiyle donatılmış olsak bile, çocukluk tecrübemizi unutamıyoruz. Bazen […]

Avrupa artık eski Avrupa değil. Avrupa, seksenli yıllarda bir krizin içine düştü. Avrupa Birliği 21. Yüzyılda ‘varoluş türbülansı’ yaşıyor. Bu, Birliğin tarihinde bir ilk. Ve bu sallantıdan nasıl kurtulacağı merak konusu. Hatırlanacağı üzere, Avrupa Birliği hedefleri 1957 yılında ortaya konulmuştu. Aradan yıllar geçti. Günümüzde şartlar değişti. Tarih sahnesinde yeni aktörler var. Avrupa’nın  geleçeği ile ilgili

Geçtiğimiz hafta bu köşede, ‘Yine Türkiye Yine Erdoğan’ (http://www.eurovizyon.co.uk/yine-turkiye-yine-erdogan-makale,8085.html) başlığı ile, her türlü kara propagandaya ve işbirliğine rağmen Avrupalıların Türkiye’den vaz geçmediklerini yazmıştım. Hollanda medyasından örnekler vermiştim. Ortak yayınlarla Hollandalıların yaz tatili için Türkiye’yi seçmemelerinin yaygınlaştırıldığını ifade etmiştim. Bu durumun diğer Avrupa ülkelerinde de farklı olmadığını söylemiştim. Ama, Kemal Kılıçdaroğlu’nun aynı hafta Alman Focus dergisine

Ankara uzun yıllar ihmal edilen bir konuyu daha gündemine aldı. Avrupa’daki toplantılarda, sölenlerde, mitinglerde on yıllar önce ‘Ankara Ankara Duy Sesimizi’ sloganı atılırdı. Özellikle Avrupa ülkelerinde yaşayan Türk topluluğu için Ankara’nın politikası: ‘saldım çayıra Mevlam kayıra’ olarak tarif edilirdi. Yıllar geçti, devir değişti. Artık günümüz Ankara’sı Türk diasporasından bahsediyor. Hatta bu yönde bir de kanun