2017

Tanıyanlar hatırlayacaklardır. Hollanda’ya ayak basar basmaz sosyal hareketlerin içinde buldum kendimi. Türkiye, o yıllarda kamplara bölünmüştü. İnsanlar, ait oldukları dünyanın dışındaki dünyalara sağırlardı. Kan gövdeyi götürüyordu. Her siyasi grup ülkeyi kendisinin kurtaracağına inanıyordu. Bunun mücadelesini veriyordu. Ve, gecikmeli olarak da olsa 12 Eylül askeri hareketi oldu. Gerisi malum…   Yıl 1982. Amsterdam’da kısa adı DTGD […]

Diaspora, yapısı gereği aidiyet duyduğu ülke ve topluluklara sorumluluk duyar. O ülke ve topluluklarda meydana gelen olaylardan etkilenir. Bazen üzülür. Bazen sevinir. Gerektiği zaman da yas tutar. Psikolojik ve maddi olarak dayanışma içine girer. İmkanları ölçüsünde maddi yardımda bulunur. Akrabalarını gözetir, korur. Velhasıl diaspora transnasyonal bir kimlik ve sorumluluk taşır.  Birden fazla ülke ve toplulukla

HABER gazetesinde (2 Ocak 2017) çıkan ‘Avrupa Türk Diasporası 2016’yı nasıl hatırlayacak?’ başlıklı yorumumdan sonra, bazı dostlarım ‘Diaspora’ kelimesine takıldılar. Diaspora deyimi biz Türkler’e antipatik gelebilir. Bu deyim ilk önce dünyanın çeşitli yerlerinde kümelenmiş olan Yahudiler için kullanılmıştı. Daha sonra Ermeniler için de kullanıldı. ‘Diaspora’ kelimesinin sözlük anlamı: ‘Anavatanlarını terkedip başka yerde yaşamaya başlamış etnik

Her kurum, devlet, toplum geride bırakılan bir yılı nasıl değerlendiriyorsa, biz de Avrupa Türk diasporası olarak 2016’yı öyle değerlendirmeliyiz? Bu yıl içinde Türkiye’de ve Avrupa’da hatta gönül coğrafyamızda yaşanan önemli olaylar üzerinde düşünmeliyiz. Olayları yorumlamalıyız. Hafızamızı tekrar zorlamalıyız. Gelecek nesillerimize 2016’yı anlatacak yazılı, sözlü belgeler bırakmalıyız. Böyle bir çalışmayı bireyler olarak yapabileceğimiz gibi, kurumlar olarak