Algemeen

Geçen hafta bu sütunlarda, Amstedam’da yapılan iki kültür etkinliği ile ilgili izlenimleri paylaşmıştım. Yazının son paragrafı şöyle bitmişti: “Amsterdam’daki Arap Edebiyatı Gecesi programı, tek kelimeyle bir kültürel diplomasi örneğiydi. Kimse alınmasın, Hollanda’da kültürel diplomasi meselesinde Faslılar bizden çok ilerideler. Arap Edebiyatı programına katılanların yüzde 75’i Hollandalıydı. Hem de sokaklarda dolaşan işsiz güçsüz olanlar değil. Katılanlar […]

Şehirlerin meydanları, sosyal ve siyasi hatta kültürel hareketler için önemlidir. Bu meydanlar birer buluşma merkezleridir. Aynı zamanda tarihe yön veren meydanlardır. Heyacanlıdır. Kalabalıktır. Bulundukları şehirleri dünya düzeyinde meşhur ederler. Eski dönemlerde, şehir meydanları düşünürlerin, sanatçıların, tüccarların, ozanların, filozafların keşfedildiği yerler olarak bilinir. Günümüzde ise daha çok, protestoların, mitinglerin, yürüyüş ve nümayişların yapıldığı, konserlerin verildiği yerlerdir

Hafta sonu Amsterdam’da iki önemli programa şahit olduk. Bunlardan birincisi, cuma akşamı ‘Amsterdam Türkevi Söyleşileri’ çerçevesinde gerçekleşen, “Türk Edebiyatına Damga Vurmuş 25 Eser” programıydı. İkincisi ise, cumartesi akşamı de Nieuwe Liefe Kültür ve Sanat Merkezi’nde gerçekleşen “Arap Edebiyatı Gecesi” programıydı. Her iki programa da katılma imkanı buldum. İzlenimlerimi, kısaca sizlerle paylaşmak istedim. İzlenimlerinden önce, yine

Kapitalizmin ruhu yazılalı neredeyse yüzyıl oldu. Filmler çevrildi. Gülerek seyrettiğimiz Charlie Chaplin’in ‘Modern Times’ filmi bunlardan birisidir. Charlie, filmde sıradan insanın paranın gücü ve fabrikalaşmaya nasıl itaat ettiğini anlatır. Yeni ekonomi, vardiyeli üretimi öneriyordu. Herkes, bürokrasinin ortaya koyduğu protokoller doğrultusunda hareket ediyordu. Verim ve üretim önemliydi. Yani, kurallara bağlı yeni bir yaşam biçimi söz konusuydu.