Algemeen

Haftalık yorumlarımızın bir bölümü, hiç şüphesiz Avrupa’da elli yıllık göç tecrübemizden oluşuyor. Aynı zaman da içinde yaşadığımız ülke insanının karşı karşıya olduğu sorunlardan da bihaber olamayız. İşte bu çerçevede yakın geçmişte iki konuyu ele almıştık. Bunlar: “Karanlık günler ve düşündürücü cinayetler”, “Batı’da yalnızlık insanı öldürüyor…”. Her iki yorum, farklı kesimlerde farklı algılamalar ve yorumlara sebep […]

Avrupa’daki Türk ve Müslüman varlığı ya da varoluşun devamı üzerine düşünenler hatırlayacaklardır. Yorumlarımızda yer yer varolma esprisi çerçevesinde ‘bir gelecek perspektifinden’ dem vururuz. Ve sık sık, bu konuda kafa yoranları, söyleyecek sözü olanları yazmaya davet ederiz. Bu konuda neler düşündüğümüz bir çok vesile ile ifade edilmiştir. Bir kaç cümleyle tekrarlamamız gerekirse; Avrupa’da geleceğimizi Anadolu irfanı,

Bu hafta günlük gazeteleri okurken karşılaştığım ve ilgimi çeken yazarları kısa kısa defterime not etmiştim. Özellikle yazdıkları roman veya denemelerle dünyayı etkilemeleri daha fazla dikkatimi çekti. Her yazar, hiç şüphesiz her insan gibi, istisnasız bir dünyadır. Düşüncelerini okuyunca, içinde bulundukları dünyayı anlıyorsunuz. Yeni bir dünya ile tanışıyorsunuz. Sözü fazla uzatmaya gerek yok. Hemen, bu hafta

Sosyal kutuplaşma, yaşadığımız çağın en öne çıkan sorunları arasında yer alıyor. Ya da biz öyle algılıyoruz veya tecrübe ediyoruz. Oysa, sosyal kutuplaşma, insanlık tarihi kadar eskidir. Nasrettin Hoca’mızın, “İnsanlar hep aynı yöne gitse, o zaman dünyanın dengesi bozulur” ifadesi bize, insanların yaşadığı sürece kutuplaşma, kamplaşma ve gruplaşmanın devam edeceğini gösteriyor. Günümüzde kutuplaşma daha çok kimlik