Ekim ayının ilk haftasındayız. Dördüncü ve beşinci günler… Hava yağmurlu, rüzgâr deli gibi esiyor. Meteoroloji “Amy Fırtınası” uyarısı yapıyor. İngiltere ve İrlanda üzerinden gelen fırtına Hollanda’yı kasıp kavuruyor. Yolculuk yapacak olanlara “aman dikkat” deniyor. Böylesi bir havada, önceden belirlenmiş programımız gereği, Utrecht, Driebergen ve Schokland yollarına düştük. Fırtınalı bir havada yaptığımız yolculuğumuz sadece şehir ziyaretinden […]

Birkaç hafta önce bu köşede, Türkiye’nin yurt dışında yaşayan vatandaşlarının kimlik geliştirme süreçlerine katkı sunan faaliyetlerini ele almıştım. O yazıda, Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı (YTB), Yunus Emre Enstitüleri ve Maarif Vakfı’nın çalışmalarına değinmiş, Anadolu Üniversitesi’nin Türk Dili ve Kültürü programının ise ayrıca yazılması gerektiğine dikkat çekmiştim.   Şimdi sıra, Anadolu Üniversitesi’nin yeni sunduğu

Yirminci yüzyılın ikinci yarısında Türkiye’den Avrupa’ya yaşanan Türk göçü, Avrupa toplumlarının demografik, sosyal ve kültürel yapısında kalıcı değişimlere yol açarken, Avrupa’da adeta “yeni bir Türkiye”nin oluşmasına zemin hazırlamıştır. 1960 ve 1970’li yıllarda Anadolu’nun farklı şehirlerinden kalkıp gelen yüz binlerce insan, Avrupa metropollerinde bir araya gelmiş, burada yalnızca işçi değil; dostluk, akrabalık ve kader birlikleri de

Timur’un, Hoca Ahmed Yesevî Rüyası, Babür Şah’ın Semerkant’ı ve Registan Meydanı… Dış tarafı ayrı, iç tarafı ayrı bir mesaj veren, Emir Timur’un türbesinin etkisinden kurtulmak kolay değil başkanım. Semerkant’ın mavi kubbeli incisi olarak da bilinen Türbe, 14. yüzyıl mimarisinden daha fazla şeyler anlatıyor insana…Öyle ki, Emir Timur’un hem Semerkant, hem Özbekistan hem de Türkistan kimliğinin