Algemeen

Yıl 1969, yer Amsterdam. Türklerin sayısı çok az. Amsterdam’da toplam beş altı Türk ailesi var. Dört kafadar Türk ‘Bozkurtlar Kulübü’ kurar. Hafta sonları, önce Amstel kanalına yakın Sarphatistraat’daki bir kilisenin odasında faaliyetler yaparlar. Sonra Eerste Oosterpark caddesindeki Semt Evi’ne taşınırlar. Hem kilise hem semt evi Hollandalıların kurumlarıdır. Bozkurtlar’a kapılar sonuna kadar açılır. Oysa, yıllar sonra […]

Son altı aydır gündemimizi oluşturan pandemi, günlük yaşantımızda deǧişiklikler getirdi.  Rüzgar gibi akan yaşantımız bir anda durakladı. Alışkanlıklarımız ve rutin işlerimiz aksadı. Planlarımız altüst oldu. Belki ömrümüzün hiç bir döneminde olmadıǧı kadar evlerimizde vakit geçirmeye başladık. Bu deǧişim, hem kendimize, hem çevremize biraz olsun daha anlamlı bakmayı beraberinde getirdi. Kendimiz, ailemiz ve yaşadıǧımız mahallenin, köyün

Her göç hikayesi bir başlangıca sahip. Benim de Hollanda’ya göç hikayem bundan tam 40 yıl önce, bugün başladı. Yıl 1980, aylardan Aǧustos’tu. Her yıl olduǧu gibi, babam yıllık izine gelmişti. Babamın yaz tatili genelde dört hafta sürerdi. Ama bu defaki tatil farklıydı. Zira, tatil dönüşü ben, annem ve kardeşlerim de babamla birikte Hollanda’ya gelecektik. Hollanda’ya

Avrupa Türk toplumunun öncüleri, liderleri, kanaat önderleri üzerine düşününce, Avrupa Türkleri’nin gönüllü teşekkülleri ya da sivil toplum kuruluşları üzerinde de düşünmemiz gerekmektedir. Bu iki konu, adeta birbirinin içinde, birbirini tamamlayan, besleyen, ortaya koyan ve deǧerlendirilen konu olarak karşımıza çıkmaktadır. Biz, her ne kadar öncüleri ve kanaat önderlerini toplum içinde üstlendikleri misyon açısından deǧerlendirsek de, aslında