Avrupa’nın farklı ülkelerine, bir iş gücü göçü çerçevesinde göç eden ve günümüzde sayıları altı milyona ulaşan bir topluluk, kendilerini ‘Avrupa Türkleri’ olarak tanımlamaktadırlar. Çoğunluğu Almanya’da olmak üzere, bir çok Avrupa ülkesinde, yerleşik hayata geçen Avrupa Türkleri, dördüncü ve beşinci nesle ulaşmışlardır. Çocukları Avrupa topraklarında doğan, büyüyen bu topluluk, hiç şüphesiz Türk dünyasının ayrılmaz bir parçası […]

On gün önce, takip ettiğim bir sosyal medya hesabında (@AnadilimTurkce) şu cümleler paylaşılmıştı: “Türk toplumu olarak Avrupa’da 60 yıllık bir geçmişimiz var. Peki 60 yıl sonra Avrupa’da hâlâ bir Türk toplumundan bahsedebilecek miyiz, yoksa azınlık olarak Batı toplumları içinde eriyip gidecek miyiz?” Bu sorunun devamında aynı hesapta, on dokuzuncu yüzyılda yaşanan Almanların Brezilya’ya Göçünden bahsedilerek,

Harvey Esajas, Amsterdam’da, Sürinam’lı Hristiyan bir ailenin oğlu olarak dünyaya geldi. Amsterdam’ın güney bölgesinde, de Pijp mahallesinde büyüdü. Çoçukluk ve gençlik yılları, suç işleyen arkadaşları arasında geçti. Gençlik arkadaşlarından bazıları, kriminal sebeplerden dolayı öldürüldü. Annesinin özel ilgisiyle suça bulaşmadı. Wartburgia, SC Buitenveldert, Ajax en Anderlecht genç takımlarında top koşturdu. Feyenoord, FC Groningen, SC Cambuur, Dordrecht’90,

Hafta sonu, UNESCO tarafından ilan edilen, ‘2021 Yunus Emre, Hacı Bektaş-i Veli ve Ahi Evran Yılı’ çerçevesinde Karaman’da organize edilen Uluslararası Yunus Emre Paneline katıldım. Panelde naçizane şahsım, Avrupa’da, özelde de Hollanda’da Yunus Emre izlerini ve çalışmalarını, Yunus’la ilgili yapılan faaliyetleri anlatmaya gayret ettim. Karaman Tanıtım Platformu (KARTAP) tarafından organize edilen “Uluslararası Yunus Emre Paneli”,