Yirminci yüzyılın ikinci yarısında Türkiye’den Avrupa’ya yaşanan Türk göçü, Avrupa toplumlarının demografik, sosyal ve kültürel yapısında kalıcı değişimlere yol açarken, Avrupa’da adeta “yeni bir Türkiye”nin oluşmasına zemin hazırlamıştır. 1960 ve 1970’li yıllarda Anadolu’nun farklı şehirlerinden kalkıp gelen yüz binlerce insan, Avrupa metropollerinde bir araya gelmiş, burada yalnızca işçi değil; dostluk, akrabalık ve kader birlikleri de […]

Timur’un, Hoca Ahmed Yesevî Rüyası, Babür Şah’ın Semerkant’ı ve Registan Meydanı… Dış tarafı ayrı, iç tarafı ayrı bir mesaj veren, Emir Timur’un türbesinin etkisinden kurtulmak kolay değil başkanım. Semerkant’ın mavi kubbeli incisi olarak da bilinen Türbe, 14. yüzyıl mimarisinden daha fazla şeyler anlatıyor insana…Öyle ki, Emir Timur’un hem Semerkant, hem Özbekistan hem de Türkistan kimliğinin

Batı dünyasının, Türkiye söz konusu olduğunda, çoğu zaman peşin hükümlü davrandığı ve önyargılar üzerinden siyaset ürettiği sıkça görülür. Bu yaklaşım, sadece Ankara’ya yönelik diplomatik söylemlerde değil, Avrupa’daki Türk toplumuna dair tartışmalarda da kendisini gösterir. Nitekim Hollanda’da son günlerde yaşananlar bunun tipik bir örneğidir. Gerçeklerle ilgisi olmayan bir iddia üzerinden Türkiye Diyanet İşleri Başkanlığı ve onun

Tarih felsefesi açısından Semerkant ve Emir Timur… Başkanım, adını çocukluğumdan beri sürekli duyduğum ve sürekli hayalini kurduğum Semerkant’ta ilk gecemizi geçirdik. Ne yalan söyleyeyim çok yorgun olmama rağmen nasıl uyuduğumu anlayamadım. Uyku ile uyanıklık arasında, Semerkant’ın tarih boyunca Hunlar, Kuşanlar, Soğdlar, Göktürkler, Çinliler, Samaniler, Müslüman Araplar, Karahanlılar ve Selçuklular tarafından ele geçirildiğini düşündüm durdum. Hatta